Dag 35 - Congresdag 1! (5e week in Uganda)

Vrijdag 22-8-2014, dag 35 en alweer 5 weken in Uganda!

(Ik kon mijn blog gisteren niet helemaal afmaken omdat Wesley het internet nodig had. Vandaar dat mijn blog er nu een dag later op staat.)
 

Jaja, nog maar 2 weekjes en dan zit het er alweer op! Tijd is uiteindelijk wel snel gegaan, maar ik wil ook wel weer naar huis hoor.. Nu ik weer op een nieuwe plek ben moet ik toch wel echt weer even settelen. Wel een erg gezellig gezin die goed voor ons zorgt :)

Vanochtend om 05:50 uur opgestaan, omgekleed en om 06:00 uur ontbijten en lunchpakketjes maken. Zoals Mirjam gisteren vertelde hadden we inderdaad broodjes, bananen en gebakken eitjes om mee te nemen. Het brood is alleen echt superdroog! Dan was het brood uit de broodmachine toch wel een superoplossing! Maar ach, ik ben echt niet de moeilijkste hoor, ik verlang alleen heel erg naar een lekkere boterham van de bakker in Nederland!

Om 06:50 uur zijn we uiteindelijk vertrokken naar het Congres met Henry's pick-up. Wesley, Mark en Grace gingen in de laadruimte, Mirjam en ik voorin op een bankje met een breedte voor anderhalf persoon ofzo (echt lekker knus zeg maar haha) en Joviah, Francine en een studie van hun op de achterbank.

Doordat we zo op tijd zijn vertrokken kwamen we gelukkig niet zo vast te zitten in het verkeer. We moeten namelijk elke keer echt dwars door de drukte heen. Na 50 minuten kwamen we aan. 

Toen we het terrein van het stadion op wilde leek het wel een vliegveld! Onze tassen werden doorgekeken en we moesten door zo'n poortje lopen.
Eenmaal binnen hebben we een plekje gezocht in het stadion. In de ene helft van het stadion wordt het programma in het Engels verteld en in de andere helft, dus aan de overkant, in de lokale taal van Kampala, Luganda. 
Het stadion was zo groot dat het echt leek alsof er heel erg weinig mensen waren, want het stadion zat echt nog lang niet vol. Maar dit komt natuurlijk ook doordat Jehovah's getuigen nog niet zo heel erg lang bestaan in Uganda.

We vonden ook Talemwa! Hij had een pantalon aan, overhemd en stropdas om. Hij heeft zelf geen pak, dus ik denk dat hij het van iemand heeft gekregen. 
We kwamen er alleen achter dat hij geen ontbijt had gehad en dus ook geen lunch.. Dus Wesley heeft 1 van zijn broodjes aan hem gegeven voor ontbijt. Tijdens het programma hebben we ook een banaan gegeven van ons aan hem en er waren gelukkig meer boterhammen gesmeerd door Joviah die ik mocht geven. Ook hadden we genoeg flessen water gevuld waar hij 1 van kon krijgen.

Om 09:30 uur begon het programma. Klinkt zo gaaf om met zo'n grote groep te zingen!
Wesley en ik hadden het programma van de vrijdag al in Nederland gehad dus kwam me echt allemaal bekend voor!

In de pauze hebben we rond het stadion gelopen en vroegen we Talemwa waar hun eigenlijk slapen. Talemwa liep dus met ons naar hun slaapplaats onderin het stadion. Er was een grote zaal waar iedereen kon slapen met zijn eigen voorzieningen zoals matrassen, dekens enz. Talemwa had gelukkig een matras en dekens enzo mee, maar er waren ook mensen die dit niet allemaal hadden en die sliepen of op de grond, of op een stoel. Pfff.. 
Talemwa had ook al nieuwe vrienden gemaakt, heeft hij daar mooi een beetje steun van op de momenten dat wij er niet zijn :)

Tijdens het ochtendprogramma was het best nog wel bewolkt en een lekker temperatuurtje, maar met het middagprogramma was het zoo warm, klam en benauwd.. Op een gegeven moment, ook omdat we het programma al eens hadden gehad, mocht het van mij best wel klaar zijn. Het was ook gewoon best wel moeilijk te volgen zo af toe. Je hoort ook het gegalm door het stadion van de andere kant in Luganda, sommige broeders zijn echt niet goed te verstaan en praten soms Engels met een Ugandees accentje en omdat Engels nog steeds wel lastig is om helemaal te kunnen volgen met alle Bijbelse termen.

Rond een uur 18:00 zijn we uiteindelijk weer vertrokken richting huis, maar het was echt spitsuur! We stonden non-stop in de file. Grote chaos op de weg, iedereen moet en zal als eerste gaan en alles rijdt kris kras door mekaar heen. We hebben er uiteindelijk gewoon 2 uur over gedaan, al helemaal donker buiten. Rond 20:00 uur moest er dus nog eten worden gemaakt. Iedereen was helemaal kapot dus daarna snel naar bed gegaan in verband met de volgende congresdag morgen.
Mijn bed is trouwens klein man! Als ik languit lig komen mijn voeten gewoon ruim tegen de achterkant aan, ja echt, ook met mijn lengte is het blijkbaar mogelijk!
Maar ik slaap alsnog heerlijk, toch wel lekker om je eigen bed te hebben nu.

Byebye!