Dag 31 - 3 studies vandaag!

18 augustus 2014 - Hoima, Oeganda

Maandag 18-8-2014, dag 31!

(Sorry dat mijn blog 2 dagen achterloopt, ik was halverwege mijn blog van maandag, deze dus, en toen viel mijn laptop uit.. en er was geen stroom.. De volgende ochtend was er nog steeds geen stroom, dus geen mogelijkheid om te plaatsen.. Die dag en de dag erna, dinsdag en woensdag, waren we naar Murchison Falls dus kon het ook niet, vandaar dus vandaag 3 blogs op 1 avond!)

Om half 8 ging mijn wekker, zodat ik om 8u klaar kon staan voor mogelijke stage. Maar toen ik op mijn mobiel keek nadat de wekker ging, zag ik dat Moreen mij al 4 keer had gebeld rond 7 uur. Dus met mijn slaapstem maar meteen teruggebeld vanuit bed.
Ze vertelde dat ze de boer waar ze met mij naartoe wilde, nog steeds aan de telefoon heeft kunnen krijgen. Ze wist dus niet wat we konden doen vandaag.. Dus ja.. wat moest ik zeggen.. Het was mijn laatste mogelijke stage dag en ook deze dag gaat niet door. Ik vroeg haar of ik haar nog zal zien voor ik terug ga naar Nederland. Als antwoord krijg ik ‘’No, i’m in town now.’’ Dus euuhm.. Ik bedankte haar maar voor de tijd hier, waarop ik als antwoord krijg: ‘’Okay’’. Pijnlijke stilte.. Dus zei ik uiteindelijk maar: ‘’Bye!’’ Vaag mens.. Eindelijk klaar mee.. Haha!

Dus weer een vrije dag! Lekker rustig aan gedaan in de ochtend. Ik wilde het brood ophalen bij Anna, ik was wel benieuwd, want gisteren was er geen bloem meer dus hebben we een ander soort meel gebruikt (wat ik niet ken). Maar euhm.. Het was echt supersmerig! Als je een hap neemt denk je eerst oh geen probleem! Maar ohw bah, koffie als nasmaak op de een of andere manier! En als je kauwt lijkt het alsof er zand in zit! Dus nee, niet aan mij besteed! Anna vond het ook echt heel erg vies! Wesley wilde het nog wel proberen, maar na 2 happen wilde hij ook echt niet meer. Dus Wesley gaf het aan de kippen buiten, maar zelfs de kippen wilden het niet hahaha!
Uiteindelijk heb ik maar pannenkoeken voor ons gemaakt, heerlijk!

Na het eten, rond 12 uur, moesten we snel gaan, want we hadden nog heel wat studies waar we heen moesten.
- (kleine) Mark, want studeren op zondag ging niet door.
- Mary
- Aiimira (werkneemster bij een supermarkt)
- Sophie
- Talemna!

Eerst zijn we naar Mark gegaan. Wesley heeft een hoofdstuk met hem besproken en daarna zijn we doorgegaan naar Mary. Het was alleen zooo warm, dat we lekker bezweet bij haar aankwamen. Vervolgens kregen we een klein houten bankje voor ons drieën (Anna, Wesley en ik) waar we echt nog maar NET op pasten. Niemand wilde in het midden zitten vanwege de warmte en plakschouders tegen elkaar haha! Weer heel veel lol gehad met Mary, studeren kan gewoon niet serieus met ons 4en. Na het studeren bleef Mary maar vragen of we terugkomen naar Hoima in de toekomst, ze vind het heel erg dat we gaan.. Oh ik vind het ook echt jammer om weg te gaan.. Ik ga iedereen echt missen hier!

Na de studie met Mary was het alweer 15:30 uur en moesten we echt iemand skippen om mee te studeren want we kwamen in tijdsnood. We hebben uiteindelijk maar besproken dat we Sophie zouden skippen, Anna gaat hier morgen naartoe. Dus door naar Aiimira. Ik weet niet of ik het al eens had gezegd, maar Mark en Petra kwamen met haar in gesprek toen ze op een avond bij haar in de supermarkt kwamen. Ze liepen met traktaten en Aiimira vroeg wat het was. Zo kwamen ze in gesprek en Aiimira wil meer en meer weten. Elke keer als ze een van ons ziet, komt er ineens een lach op haar gezicht en vraagt ze meteen hoe het met iedereen gaat! Anna, Wesley en ik zijn vandaag naar haar toegegaan op vraag van Petra om het adres te vragen waar ze woont zodat Anna haar daar kan bezoeken, aangezien wij donderdag weggaan. Aiimira vond het echt heel erg dat we Hoima alweer moesten verlaten.. Ook zij wilde heel graag dat we terug zouden komen en haar dan op komen zoeken.

Intussen was het 16:15 uur en we moesten nog met de ‘’Boda boda’’ naar Talemna. Terwijl we tussen 15:00 uur en 16:00 uur. We reden uiteindelijk 2 straten voor we bij zijn huis waren terwijl we heb langs de weg tegenkwamen. We vroeg de ‘’Boda’’ bestuurder of hij wilde stoppen zodat we met hem mee konden lopen. Talemna kwam al aangerend samen met zijn broertje en ze pakten beide meteen onze tassen zodat wij het niet hoefde te dragen.
Eenmaal bij hem in huis lag er op tafel de bijbel die hij van Wesley had gekregen, de brochure waar we met hem uit studeren, een traktaat van ons, zijn notitieblokje waar hij heel vaak aantekeningen in maakt tijden het studeren en op de vergadering en de uitnodiging van het congres.
Vlak voor we wilden beginnen met studeren vroeg Talemna of we van Cola hielden, want zijn vader had Cola voor ons gehaald. Zijn vader had gezegd dat als we zoveel moeite voor zijn zoon willen doen uit liefde, we ook liefde hadden voor hem, omdat hij zijn vader is, dus dat we daarvoor beloond moesten worden! Supergaaf!
Wesley vertelde me gisteren dat Talemna soms de bijbelteksten zo perfect uitlegt dat Wesley niets meer kan toevoegen, soms nog wel beter dan dat hij het zal omschrijven zegt hij. Hij wil zo graag leren, zo bijzonder! 
Wat ook supergaaf was, Talemna had een Engelse bijbel van Wesley gekregen en we zagen dat hij voorin de bijbel had geschreven: ''Gift from God (Jehovah). And from my friends Wesley & Kaylee from Holland'' Hoe cool! 
Tijdens het studeren kwam zijn moeder er ook bij zitten. Ze spreekt niet zo heel erg goed Engels dus Anna sprak met haar en Wesley en ik studeerden met Talemna. 
We zouden ook verder overleggen over het congres dit weekend, want hij wilt echt super graag mee! (zie blog van gisteren) 
We hebben vanmiddag al overlegd met de broeder die gaat over het vervoer naar Kampala en er was nog een mogelijke plek voor Talemna. Er moet alleen nog gezocht worden naar een mogelijke slaapplaats voor hem. Hij zei dat hij wel een oom heeft die in Kampala woont, maar die woont te ver bij het stadion vandaan waar we in samenkomen.. We gaan vanavond even bellen naar Mirjam, degene waarbij Mark, Petra, Wesley en ik op de Compound komen slapen, om te vragen of ze daar misschien nog een plekje vrij hebben voor hem. Wesley maakte de opmerking dat hij desnoods zelfs wel op de bank wil slapen als hij daardoor zou kunnen komen. Talemna was zo enthousiast dat hij misschien mee kon en voor het feit hoeveel we voor hem wilde doen dat hij zei: ''You guys really love me too mutch!'' Hij was alleen maar aan het glimlachen.
De moeder van Talemna speelt zelf een belangrijke rol in de Katholieke kerk, maar wil ondanks dat maar al te graag weten wat wij leren. Katholieken geloven in de hemel en de hel, maar na de uitleg van de brochure aan de hand van de bijbel reageerden ze er eigenlijk best wel positief op! Ze vond het zo geweldig en bijzonder dat wij Jehovah's getuigen precies haar/hun huis kwamen bezoeken. 
Na het studeren liep Talemna bijna de hele weg mee naar de Compound. We zeiden dat dat echt niet hoefde, hij moest dat hele eind ook nog weer terug! Maar hij zei dat wij dit hele eind ook al 2 of 3 keer gelopen hebben om hem te bezoeken dus dat hij het ook wel kan doen. Hij bedankte voor zulke goede vrienden. Superlief!
Eenmaal thuis waren we dan ook alle 3 super enthousiast!

Toen we terugkwamen hadden we 5 uur velddienst gemaakt! :D Nu op 59,5 uur al deze maand!
Vanaf het moment dat we terugkwamen op de Compound is de stroom de hele avond en nacht uit geweest.. Dus alweer koud douchen.. fijn.. 

(Aangezien het 2 dagen later is nu ik dit verhaal typ, weet ik niet meer precies wat we deze avond precies deden) 

Het werd in ieder geval laat.. Later dan gepland, want morgen om 06:00 uur uit bed..
Goed ik ga nu maar eens beginnen aan de blog van de volgende dag!

Toedeloee!

5 Reacties

  1. Chantal:
    20 augustus 2014
    Wat geweldig zeg dat talemna (of hoe je het ook schrijft) zo enthousiast is.. Zo loopt je stage toch wel heel anders dan je gedacht had hè. Maar ja dat is misschien ook wel het leerzame gedeelte, het is daar dus echt anders ...op elk gebied. Moet je je voorstellen dat de dierenarts bij ons alle boerderijen langsgaat voor advies of een hele dag wacht tot er een klant komt..
    tijd =geld hier in Nederland.
  2. Charlaine:
    20 augustus 2014
    Wauw wat een mooi verhaal! Krijg er tranen van in mn ogen. Jullie doen echt goed werk, heb t al een paar keer gezegd maar ben heel trots op jullie. Kan me voorstellen dat het moeilijk is afscheid te nemen van zoveel lieve mensen!
  3. Kaylee Finkers:
    21 augustus 2014
    Ja het loopt echt ineens heel anders dan verwacht! En inderdaad de hele manier van leven en ergens mee omgaan is hier anders. Het heeft ook nooit echt haast. Op alle vlakken zie ik het allemaal terugkomen.

    Ja gaaf he Charlaine! Ik ben ook zooo enthousiast!
    Je bent een schat! Jullie allemaal! :) <3
    Ja afscheid nemen word nog zwaar.. :'(
  4. Jos Tas:
    25 augustus 2014
    Ik lees de blogs met veel plezier. Ook Linda leest ze. Krijg soms echt kippenvel wat jullie allemaal meemaken. Deze blog vind ik erg ontroerend. Wesley wil zelfs op de bank slapen zodat de jongen ook naar het congres kan en een slaapplaats heeft. Wauw.
    Nog hele fijne dagen en Jehovah's zegen nog gewenst. Groetjes Jos en Linda.
  5. Kaylee Finkers:
    26 augustus 2014
    Jos en Linda, ik vind het zo leuk om ook af en toe een reactie van jullie te krijgen en dat jullie ons ook echt zo op de voet volgen :)
    Ja zo enthousiast als die jongen is, dan hebben we er veel voor over!
    Heel erg bedankt!
    xx